ترجمه درس هفتم عربی

الدَّرسُ السَّابِعُ درس هفتم هجرت مهاجرت کردن احد : خدا يكتا ست، لا هُبَل : نه هبل (نام یکی از بتهای قبل از اسلام در عربستان است .) اِضْرِبْها بِشدَّةٍ!- او را به شدّت بزن! فی لیله: اَلأوضاعُ خَطِرَةٌ... الْمُسْلِمونَ فـﻰ عذابٍ. شبي: اوضاع خطرناك است ... مسلمانان در عذابند . قَتَلَ الْكُفّارُ سُمَيَّةَ بَعْدَ التَّعذيبِ. و زَوجَها ياسِراً كذلك. كافران سميّه را بعد از شكنجه كردن كشتند . و همسرش ياسر را نيز همچنين . و بِلالٌ تحتَ أشدِّ تَعذيبٍ. ...و عمّارٌ... نَحْنُ بِحاجةٍ إلي مَكانٍ أمْنٍ لِنَشْرِ الإسْلامِ. وبلال زير شديدترين شكنجه هاست. ... وعمّار ... ما به جاي امني براي انتشار اسلام نيازمنديم. يا رسولَ اللهِ! اِبْحَثْ عَنْ طَريقٍ لِحَلِّ هذه الْمُشكلةِ. اي رسول خدا! راه حلّی براي اين مشكل جستجو کن. رَبَّنا إنَّنا فقراءُ لِما تُنزِلُ إلَينا مِنْ خَيرٍ. پروردگارا ، ما به آنچه از خير برای ما نازل مي كني نيازمنديم. فأمَرَ اللهُ الْمُسلمينَ و الْمسلماتِ بالْهجرة. پس خداوند به مردان و زنان مسلمان دستور داد هجرت كنند . ﴿إنَّ أرْضـﻰ واسِعةٌ, فإيّاﻯَ فاعْبُدونِ﴾ همانا زمين من وسيع است پس تنها مرا بپرستيد. فـﻰ الْحبشةِ حاكمٌ عادلٌ و مُوَحِّدٌ. رُوْساءُ قريشٍ: أنتم صامِتونَ!... هذا عجيبُ!! در حبشه فرمانروای عادل و يكتا پرستي وجود دارد . سران قريش: شما ساكت هستید! ... اين عجیب است! اَلّذينَ هاجَروا إلي الْحبشةِ سَوفَ يَخْلُقونَ لَنا الْمشكلاتِ. كساني كه به حبشه مهاجرت كرده اند برايمان مشكلات خواهند آفريد. قَسَماً بِاللّاتِ و الْعُزَّي سَنُرْجِعُ مَنْ هاجَرَ و نُعَذِّبُهُ. سوگند به لات و عزّي هر كسي را كه مهاجرت كرده است به زودي بر خواهيم گردانيد و شكنجه اش مي كنيم . نَبْعَثُ رسولاً مع هدايا إلي حاكمِ الحبَشَةِ فرستاده اي را همراه هديه هايي به سوي حاكم حبشه مي فرستيم و نَطْلُبُ مِنْهُم تسليمَ الَّذينَ ذَهبوا إلی هُناكَ. و از آنان مي خواهيم كساني را كه به آنجا رفته اند به ما تحويل دهند . طيِّبٌ... اَلتَّطميعُ مِن عادتِنا. خوب است ... به طمع انداختن ، عادت ماست. عندَ حاكمِ الحبَشَةِ: سيِّدﻯ! عددٌ مِنْ شَبابِنا خَرجوا مِنْ دينِنا. نزد حاكم حبشه : آقاي من! عدّه اي از جوانان ما از دينشان خارج شده اند. و ما نَطْلُبُ منكَ هو تَسْليمُهُمْ إلَينا. و آنچه را از تو مي خواهيم اين است كه آنان را به ما تحويل دهي. اَلمهاجرونَ عنْدَ الحاكمِ. اَلسَّلام عَليكُمْ! أهلاً و مَرْحَباً بكُم. مهاجران نزد حاكم هستند. خوش آمديد. سلام بر شما. اُنْظُروا... هؤلاءِ لايَسْجُدونَ لِلْحاكِم... إهانةٌ... نگاه كنيد ... اينان براي حاكم سجده نمي كنند ... اهانت ... دينُنا لا يَسْمَحُ لنا بِالسٌّجودِ إلّا لِلّهِ الّذﻯ خَلَقَنا. ما هو دينُكُم؟ دين ما به ما اجازه نمي دهد كه جز در برابر خدايي كه ما را آفريده است، سجده كنيم. دين شما چيست؟ إنَّ اللهَ بَعَثَ إلينا رسولاً يأمرُنا بالصِّدقِ و أداءِ الأمانةِ و الْوَفاءِ بِالْعَهْدِ خدا پيامبري را به سوي ما فرستاد كه ما را به راستگويي و اداي امانت و وفاي به عهد فرمان مي دهد وَيَمْنَعُنا عن ارْتكابِ الْمَعاصـﻰ و يأمُرُنا بِإقامةِ الصَّلاةِ و أداءِ الزكاةِ... و ما را از ارتكاب گناهان منع مي كند و ما را به برپا داشتن نماز و اداي زكات فرمان مي دهد. قَسَماً بِرَبِّـﻰ, هذا دينُ الْمُوَحِّدينَ... سوگند به پروردگارم، اين دين يكتا پرستان است ... يا رسولَ قُريشٍ! اِرْجِعْ! اَلّذين دَخَلوا بِلادﻯ فَفـﻰ أمنٍ و راحةٍ. اي رسول قريش! برگرد! كساني كه وارد سر زمين من شده اند در امنيّت و آسايش هستند.